De Cees naar Munte
Zoals elke zondag is de start aan de fina, deze keer op een proper wegdek. Na een malse regenbui is de natuur proper en fris. Er staan 9 Ceekes te popelen om te vertrekken.
Het belooft een pittig ritje te worden en sommigen zijn er goed op voorbereid met elektrische fiets, genoeg drinken en eten. Anderen zijn dan weer hun koekjes vergeten, maar het proviand wordt zusterlijk gedeeld, waarvoor dank!
Zoals het in het programma staat geschreven zullen wij ons naar Munte begeven.
Langs groene gras - en maïsvelden zijn er ook zonne en andere bloemen te bewonderen een klein beetje Provence in Vlaanderen geeft een goed gevoel en we zijn in onze nopjes.
Maar ter hoogte van Melle komt er een kink in de kabel. Eric zijn ketting is gebroken, kapot en voilà daar staan we. Sandra is koortsachtig op zoek in haar zakjes misschien heeft ze wel een ijzerdraadje bij zegt ze om de ketting terug aan elkaar te fiksen.
Gelukkig heeft Rik het goeie gerief mee om het euvel te herstellen en zo kunnen wij Erik vroegtijdig terug naar het vrouwtje sturen.
Wij crossen verder, de gemeenten volgen elkaar op. Maar in Munte kunnen wij niet op café gaan want er is er geen open op zondag, allee vooruit dan maar. Soms is Rik wat voorbarig en moet dan op zijn stappen terug keren , soms wordt en een rontonde op zijn engels genomen en er wordt flink doorgetrapt en op en neer, maar we doen dat goed. Toch blij dat we een stop kunnen maken te Sint Lievens- Houtem . De meeste hellingen zijn dan achter de rug en we kunnen rustig keuvelend de club café bereiken. Erik wacht ons daar op en hij is al proper gewassen en gestreken.
Er staan 65 km op onze teller en een gemiddelde van 22,5 p/u ik vind dat heel goed van ons. We doen volgende zondag weer iets terug van dien aard met allen die er graag bijzijn.
Greta.
Commenti